Ήρθε η ώρα να γνωριστούμε καλύτερα! Το my Efterpi αποτελείται από δύο άτομα. Βασικά από μια μαμά και την κόρη της! 

Σε αυτό το άρθρο λοιπόν ήρθε η ώρα να σας συστηθώ και εγώ, η Νατάσα!

Ονομάζομαι Αναστασία Ανταβάλογλου ή για πιο γρήγορα Νατάσα! Γεννήθηκα το 1988 στη Θεσσαλονίκη, μεγάλωσα και ζω μόνιμα σε αυτή.

Έχω μεγαλώσει μέσα σε μια δημιουργική οικογένεια που όλων το χέρι “πιάνει” που λέμε! Η χειροτεχνία ήταν πάντα κομμάτι του παιχνιδιού και μια βασική ενασχόληση μου ως παιδί. Τα μεσημέρια στο χωριό μετά τη θάλασσα πάντα κάτι φτιάχναμε το οποίο διακοσμεί ακόμα τους τοίχους. Με απλά υλικά και με ότι μπορούσαμε να μαζέψουμε από τη φύση δημιουργούσαμε συνεχώς.

Μέσα από μια τόσο δημιουργική οικογένεια λοιπόν, δεν θα μπορούσε να προκύψει κάτι άλλο εκτός από έναν άνθρωπο που συνεχώς ψάχνει νέες τεχνικές και προσπαθεί να φτιάξει με τα χέρια του ότι φαντάζεται ή ότι του αρέσει αντί να το αγοράσει.

Από μικρή λοιπόν,πέρασα τη φάση του να αλλάζω τον χώρο μου, το δωμάτιο μου δηλαδή, συνεχώς, να ζωγραφίζω στους τοίχους και να φτιάχνω κολαζ στο εσωτερικό της ντουλάπας μου. Δεν θα ξεχάσω τη φορά που έφτιαξα με κλωστές, δένοντας τες σε διάφορα σημεία του δωματίου, έναν τεράστια ιστό που σκοπός του ήταν όποιος έμπαινε στο δωμάτιο να καταφέρει να περάσει από μέσα του. Φυσικά και έμεινε για πολλές μέρες! Μιλάμε για τρέλα!

Έφτιαχνα και μεταποιούσα τα ρούχα μου, κάτι που ακόμα κάνω. Άλλαζα τα πάντα! Ζώνες, τσάντες, μπλούζες. Κάπου εκεί άρχισα να πειραματίζομαι με τα κοσμήματα. Έχω καταπιαστεί με διάφορες τεχνικές. Χάντρες, κλωστές, υφάσματα, μακραμέ, πολυμερικό πηλό, υγρό γυαλί, κοσμήματα με τσιμέντο… Σε όλα αυτά αυτοδίδακτη που λέμε. Τότε δεν υπήρχε το internet και τα tutorials οπότε έκανα ότι μου έβγαινε χωρίς οδηγίες ή μαθήματα.

Πριν από 6 χρόνια αποφάσισα να εξελίξω τις γνώσεις μου και να μάθω κάτι που ως τότε το θεωρούσα άπιαστο όνειρο. Την αργυροχρυσοχοΐα. Μου φαινόταν ένας τομέας που χρειάζεται συνεχή εκπαίδευση, εξοπλισμό, μηχανήματα, και μια ακριβή πρώτη ύλη το μέταλλο.

Εκεί ήξερα από την αρχή ότι πρέπει να παρακολουθήσω κάποια σχολή και όχι να πειραματιστώ από μόνη μου. Παρακολούθησα τα πρώτα μου μαθήματα στην μικρογλυπτική, το κόσμημα σε κερί δηλαδή. Έπειτα άρχισα να ψάχνω μια σχολή, πήγα σε όλες στη Θεσσαλονίκη μέχρι που πέρασε το μυαλό μου να μετακομίσω στη Στεμνίτσα όπου υπάρχει μια από τις καλύτερες σχολές. Δεν ταίριαξα όμως σε καμία σχολή γιατί όλες είχαν ένα συγκεκριμένο και αυστηρό πρόγραμμα σπουδών ανεξάρτητα από την εξέλιξη του κάθε ένα σε μεγάλα τμήματα και οι ώρες παρακολούθησης δεν μπορούσαν να συνδυαστούν με την τότε δουλειά μου.

Τότε γνώρισα τον έως τώρα δάσκαλο μου Νίκο Ξανθόπουλο με τον οποίο από την πρώτη μέρα κάνουμε ιδιαίτερα μαθήματα με βάση τις δυνατότητες μου, βήμα βήμα και με γνώμονα την βαθειά και σπάνια γνώση του, την εμπειρία και χωρίς συγκεκριμένο πρόγραμμα. Τον ευχαριστώ για όλα!

Ακόμα δεν σου έχω μιλήσει για σπουδές και τα λοιπά γιατί που για τους περισσότερους είναι τα βασικά που χαρακτηρίζουν έναν άνθρωπο, για εμένα όμως μετρούν τα παραπάνω ως βιογραφικό.

Κάπου ανάμεσα σε όλα αυτά λοιπόν τελείωσα στο λύκειο, δυσκολεύτηκα πολύ να διαλέξω τι θα σπουδάσω μιας και δεν με εξέφραζε καμία σχολή σε ΤΕΙ και ΑΕΙ. Οι επιλογές μου για να καταλάβεις ήταν πρώτη επιλογή παιδαγωγικό ΑΠΘ, δεύτερη η αισθητική και κοσμετολογία στο ΤΕΙ Θεσσαλονίκης και τρίτη η δασολογία στο ΑΠΘ.

Περνάω και παίρνω πτυχίο στην αισθητική και κοσμετολογία, χωρίς να με πιέσει κανείς απλά και μόνο γιατί δεν μπορώ να αφήνω τα πράγματα ατελείωτα. Παράλληλα δούλεψα για έξι χρόνια ως σερβιτόρα. Έκανα την πρακτική μου σε ινστιτούτο αισθητικής, σπούδασα ονυχοπλαστική και εργάστηκα για μικρό χρονικό διάστημα ως αισθητικός μέχρι να οριστικοποιηθεί αυτό που πίστευα από την πρώτη μέρα στη σχολή, ότι δεν μου ταιριάζει και δεν μου αρέσει αυτό το επάγγελμα.

Εργάστηκα ως πωλήτρια στις λιανικές πωλήσεις σε μεγάλη πολυεθνική εταιρεία, και κάπου εκεί είναι που άρχισα τα μαθήματα χρυσοχοΐας. Μετά από πέντε χρόνια και μια εξέλιξη, που για κάποιους θα ήταν μεγάλη επαγγελματική ευκαιρία, αν και το αντικείμενο είχε αρκετή δημιουργία και πάλι δεν ταίριαξα με την φιλοσοφία της εταιρίας.

Παραιτήθηκα αντί να πάρω τη θέση, παρακολούθησα το πρόγραμμα Εναλλακτικού τουρισμού της Αμερικάνικης Γεωργικής Σχολής, έκανα πρακτική σε ένα αγροτουριστικό ξενώνα στο Βάμο της Κρήτης και όσο ήμουν εκεί γεννήθηκε η ιδέα του my Efterpi από την μαμά! Επέστρεψα τον Οκτώβριο του 2019 και το μαγαζί μας είχε ήδη μια εβδομάδα που είχε ανοίξει!

Από εκεί και πέρα κάνω αυτό που αγαπώ, δημιουργώ, εκπαιδεύομαι, πειραματίζομαι, μαθαίνω πως είναι να έχεις μια δική σου επιχείρηση, υπάρχει φυσικά η απογοήτευση κάποιες στιγμές αλλά υπάρχει και η απέραντη χαρά όταν κάποιος αγαπάει, αγοράζει και φοράει κάτι που εμπνεύστηκες και δημιούργησες.

Αυτή είναι ως τώρα η Νατάσα!